-زندگي نامه حضرت ابوالفضل العباس(ع) و بهترين نحوه توسل به ايشان را بيان كنيد.
-چرا زماني كه كل قرآن در شب قدر بر پيامبر (ص) نازل مي شود، چندان منقلب نميشود، ولي زماني كه در روز مبعث، يك سوره بر پيامبر (ص) نازل مي شود، آن چنان منقلب ميشود؟
-پاسخ درباره چه کسی اولین بار اذان گفتند
-پاسخ درباره چند حدیث پیرامون اهمیت تاریخ و تاریخ نویسی با متن عربی
-پاسخ درباره آیا امام صادق علیه السلام اساتیدی ازاهل سنت داشته اند ؟
-پاسخ درباره مبداءتاریه مسلمانان چه زمانی است ؟
-حضرت آیت الله سبحانی: ساده زیستی باید شعار روحانیت باشد
-آخرين مراسم عبادي حج پيامبر اسلام را به طور مشروح بيان كنيد؟
-آيا آدم ( ع ) و حوا را خداوند باهم آفريد ازدواج آنها چگونه بود؟
-دين حضرت آدم ( ع ) و حوا ( ع ) چه بود؟
-مقصود از اسوه بودن پيامبر اكرمبراي مسلمانان چيست؟
(8232)
(8232)
-آيا نبي مكرّم اسلام ختنه شده به دنيا آمدند؟
(7742)
(7742)
-پيامبر اسلام(ص) چند سال بعد از حضرت عيسي(ع) به پيامبري [مبعوث شد؟
(6339)
(6339)
-اولين سورهاي كه بر پيامبر(ص) در غار حرا نازل شده است، سوره علق ميباشد، پس چرا سوره مدثر را اولين سوره نازل شده بر پيامبر ميدانند؟
(3266)
(3266)
-اولين كسي كه بر تربت امام حسين (ع) نماز خواند چه كسي بود(2719)
-آيا گل محمدي بر اثر ريخته شدن عرق حضرت محمد(ص) به وجودآمده است؟
(2636)
(2636)
-چرا در أذان اشهد أن لا اله الاّ الله را أشهد الّلا إله الاّ الله تلفظ مي كنيم؟ چرا در اشهد أنّ محمداً رسول الله أنّ به كار برده شده است؟
(2016)
(2016)
-آيت الله سيد نصر الله مستنبط كيست؟(1798)
-دين حضرت آدم ( ع ) و حوا ( ع ) چه بود؟(1236)
-الف ـ تفاوت بين «خليل» و «حبيب» چيست؟ ب ـ چرا به حضرت محمد «حبيبالله» ميگويند و به حضرت ابراهيم «خليلالله»؟ ج ـ مرتبة كداميك بالاتر است؟
(1208)
(1208)
-آخرين مراسم عبادي حج پيامبر اسلام را به طور مشروح بيان كنيد؟(0)
-آيا آدم ( ع ) و حوا را خداوند باهم آفريد ازدواج آنها چگونه بود؟(0)
-دين حضرت آدم ( ع ) و حوا ( ع ) چه بود؟(0)
-اينكه گفته مي شود ايمه قبل از حضرت آدم خلق شده اند درست است ؟(0)
-چرا از فرزندان حضرت آدم ( ع ) تنها از هابيل و قابيل در قرآن كريم نام برده شده است ؟(0)
-آيا اگر آدم و حوا از آن شجره ممنوعه نمي خوردند، همواره در بهشت مي ماندند؟
(0)
(0)
-چرا در قرآن كريم، خداوند به حضرت آدم و حوا مي گويد به درخت ممنوعه نزديك نشوند؟ آيا تعبير نزديك نشدن حكمتي دارد؟
(0)
(0)
-در برخي از احاديث آمده است كه حوا، حضرت آدم((عليه السلام)) را وسوسه كرد تا آدم و حوا به درخت ممنوعه نزديك شدند; در حالي كه در آيات قران آمده كه شيطان آن دو را وسوسه كرد; آيا اين دو مطلب با يكديگر منافات دارد؟
(0)
(0)
-درختي كه شيطان آدم را به خوردن آن واداشت، چه درختي بود؟
(0)
(0)
-چرا آدم و حوا از خوردن ميوه درخت مخصوص نهي شدند به عبارت ديگر علّت ممانعت چه بود؟
(0)
(0)
-آخرين مراسم عبادي حج پيامبر اسلام را به طور مشروح بيان كنيد؟(0)
-آيا آدم ( ع ) و حوا را خداوند باهم آفريد ازدواج آنها چگونه بود؟(0)
-دين حضرت آدم ( ع ) و حوا ( ع ) چه بود؟(0)
-اينكه گفته مي شود ايمه قبل از حضرت آدم خلق شده اند درست است ؟(0)
-چرا از فرزندان حضرت آدم ( ع ) تنها از هابيل و قابيل در قرآن كريم نام برده شده است ؟(0)
-آيا اگر آدم و حوا از آن شجره ممنوعه نمي خوردند، همواره در بهشت مي ماندند؟
(0)
(0)
-چرا در قرآن كريم، خداوند به حضرت آدم و حوا مي گويد به درخت ممنوعه نزديك نشوند؟ آيا تعبير نزديك نشدن حكمتي دارد؟
(0)
(0)
-در برخي از احاديث آمده است كه حوا، حضرت آدم((عليه السلام)) را وسوسه كرد تا آدم و حوا به درخت ممنوعه نزديك شدند; در حالي كه در آيات قران آمده كه شيطان آن دو را وسوسه كرد; آيا اين دو مطلب با يكديگر منافات دارد؟
(0)
(0)
-درختي كه شيطان آدم را به خوردن آن واداشت، چه درختي بود؟
(0)
(0)
-چرا آدم و حوا از خوردن ميوه درخت مخصوص نهي شدند به عبارت ديگر علّت ممانعت چه بود؟
(0)
(0)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.
کد مطلب:40013 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:34
پس از رحلت پيامبر گرامي(ص) امت او چند ؟ دسته شدند چرا؟
دو دسته شدند. هر دو دسته در تمامي اصول متفق بودند، ولي در مسئلة خلافت و جانشيني پيامبر(ص) نزاع داشتند، اين دو دسته عبارت بودند از:
گروهي كه خلافت را مخصوص شخص معين ميدانستند و ميگفتند پيامبر(ص) در موارد زيادي و مناسبتهاي مختلفي بر خلافت و ولايت علي تصريح نموده است كه بزرگترين ومشهورترين اين مناسبتها روز عيد غدير است و آن وقتي بودكه پيامبر در سال دهم هجرت از حجة الوداع باز ميگشت و در جمع كثيري از حجاج فرمود «من كنت مولاه فهذا علي مولاه ،اللهم وال من والاه وعاد من عاداه وانصر من نصره و اخذل من خذله»
اين حديث در همة اعصار به حد تواتر بلكه بالاتر از تواتررسيده است. صاحبان اين بينش، بزرگان و سران بنيهاشم مانند: عباس بن عبدالمطلب ، عقيل بن ابيطالب وجماعت كثيري از اصحاب مانند: سلمان فارسي، ابيذر غفاري، مقداد بن اسود كندي، ابوتيهان،
ابوايوب انصاري و آن دسته از مهاجرين و انصاري بودند كه از علي پيروي ميكردند و وصيت پيامبر اكرم را نسبت به وصي و جانشين او مرعي ميداشتند. اينان اركان اصلي شيعه و از مسلمانان اولين بودند و مانند عصر پيامبر به دين خود وفادار ماندند.
دستة ديگر شورا را اصل ميدانستند و انتخاب خليفه را از وظايف شورا ميدانستند. اين نگرش پس از مشاجرهها و كشمكشهايي كه بين صاحبان اين آراء پديد آمد، به خلافت ابوبكر منجر شد و او با بيعت عدهاي از مهاجرين، نظير عمربن خطاب وابوعبيدةجراح و بيعت طايفة اوس از انصار در سقيفة بنيساعده به خلافت منصوب شد. اين گروه نص پيامبر را در روز عيد غدير، نديده گرفتند و اجتهاد خود را بر نص پيامبر مقدم داشتند و مصلحت انديشي خود را بر انتخاب خدا ترجيح دادند. تعجب اينجاست كه صاحبان اين فكر، چه مهاجر و چه انصار در سقيفة بنيساعده به افتخاراتيكه در جاهليت مرسوم بود و هيچ اساسي در كتاب و سنت نداشت، براي رسيدن به مقصودشان استدلال ميكردند. مثلاً: انصار خود را به اين دليل مستحق خلافت ميدانستند كه پيامبر را پناه دادهاند و در جنگها ياريش نمودهاند، وقتي كه قومش او را از ديار خود رانده وتنهايش گذاشته بود. نمايندة انصار حباب بن منذر ميگفت: «اي گروه انصار ! امارت را در دست گيريد كه شما سزاوارتر از ديگرانيد؛ چون با شمشيرهاي شما مردم به اين دين رو آوردهاند.» اين بينش انصار بود. در مقابل، بينش مهاجرين را ميبينيم: ابوبكر به نيابت از مهاجرين ميگفت: « مهاجرين خويشاوندان پيامبر و اقوام و تكيهگاه او هستند. » عمر او را همراهي نموده در جواب انصار ميگفت: به خدا سوگند عرب حاضر نيست كه شما را امير خود قرار دهد، در حالي كه پيامبرشان از شما نبوده است ! چه كسي در خلافت محمد با ما نزاع ميكند در حالي كه ما دوستان و خويشان اوييم؟
پيداست كه در ديدگاههاي نامزدهاي انتخاباتي هيچ استنادي به كتاب و سنت نشده است. يكي بر پناه دادن وياري نمودن پيامبر استدلال ميكند و ديگري بر خويشاوندي با او، تكيه ميكند و حال آنكه شايسته بود آنها در صدد انتخاب رهبري باشند كه كار آزموده و آشنا به كتاب و سنت، مدير و مدبر باشد و تمام شايستگيهاي يك رهبر را داشته باشد؛ از مهاجرين باشد يا از انصار يا از هر گروه ديگري. اينها همه نشان ميدهد كه اولاً: اين بينش و نگرش چقدر سست وبي پايه است و ثانياً: انتخاب از مبدأ اسلامي سرچشمه نگرفته است. علاوه بر اين، طايفه اوس در بيعت با ابوبكر پيشدستي كردند تا خزرجيان اين فضيلت را نصيب نشوند. (طبري: تاريخ 2/446.ابن قتيبه: الامة والسياسه 1/9 )
بدين ترتيب پس از رحلت پيامبر(ص) امت دو فرقه شد و منشاء اختلاف هر دو فرقه، همان مسألة خلافت و رهبري امت بود.
گروهي كه خلافت را مخصوص شخص معين ميدانستند و ميگفتند پيامبر(ص) در موارد زيادي و مناسبتهاي مختلفي بر خلافت و ولايت علي تصريح نموده است كه بزرگترين ومشهورترين اين مناسبتها روز عيد غدير است و آن وقتي بودكه پيامبر در سال دهم هجرت از حجة الوداع باز ميگشت و در جمع كثيري از حجاج فرمود «من كنت مولاه فهذا علي مولاه ،اللهم وال من والاه وعاد من عاداه وانصر من نصره و اخذل من خذله»
اين حديث در همة اعصار به حد تواتر بلكه بالاتر از تواتررسيده است. صاحبان اين بينش، بزرگان و سران بنيهاشم مانند: عباس بن عبدالمطلب ، عقيل بن ابيطالب وجماعت كثيري از اصحاب مانند: سلمان فارسي، ابيذر غفاري، مقداد بن اسود كندي، ابوتيهان،
ابوايوب انصاري و آن دسته از مهاجرين و انصاري بودند كه از علي پيروي ميكردند و وصيت پيامبر اكرم را نسبت به وصي و جانشين او مرعي ميداشتند. اينان اركان اصلي شيعه و از مسلمانان اولين بودند و مانند عصر پيامبر به دين خود وفادار ماندند.
دستة ديگر شورا را اصل ميدانستند و انتخاب خليفه را از وظايف شورا ميدانستند. اين نگرش پس از مشاجرهها و كشمكشهايي كه بين صاحبان اين آراء پديد آمد، به خلافت ابوبكر منجر شد و او با بيعت عدهاي از مهاجرين، نظير عمربن خطاب وابوعبيدةجراح و بيعت طايفة اوس از انصار در سقيفة بنيساعده به خلافت منصوب شد. اين گروه نص پيامبر را در روز عيد غدير، نديده گرفتند و اجتهاد خود را بر نص پيامبر مقدم داشتند و مصلحت انديشي خود را بر انتخاب خدا ترجيح دادند. تعجب اينجاست كه صاحبان اين فكر، چه مهاجر و چه انصار در سقيفة بنيساعده به افتخاراتيكه در جاهليت مرسوم بود و هيچ اساسي در كتاب و سنت نداشت، براي رسيدن به مقصودشان استدلال ميكردند. مثلاً: انصار خود را به اين دليل مستحق خلافت ميدانستند كه پيامبر را پناه دادهاند و در جنگها ياريش نمودهاند، وقتي كه قومش او را از ديار خود رانده وتنهايش گذاشته بود. نمايندة انصار حباب بن منذر ميگفت: «اي گروه انصار ! امارت را در دست گيريد كه شما سزاوارتر از ديگرانيد؛ چون با شمشيرهاي شما مردم به اين دين رو آوردهاند.» اين بينش انصار بود. در مقابل، بينش مهاجرين را ميبينيم: ابوبكر به نيابت از مهاجرين ميگفت: « مهاجرين خويشاوندان پيامبر و اقوام و تكيهگاه او هستند. » عمر او را همراهي نموده در جواب انصار ميگفت: به خدا سوگند عرب حاضر نيست كه شما را امير خود قرار دهد، در حالي كه پيامبرشان از شما نبوده است ! چه كسي در خلافت محمد با ما نزاع ميكند در حالي كه ما دوستان و خويشان اوييم؟
پيداست كه در ديدگاههاي نامزدهاي انتخاباتي هيچ استنادي به كتاب و سنت نشده است. يكي بر پناه دادن وياري نمودن پيامبر استدلال ميكند و ديگري بر خويشاوندي با او، تكيه ميكند و حال آنكه شايسته بود آنها در صدد انتخاب رهبري باشند كه كار آزموده و آشنا به كتاب و سنت، مدير و مدبر باشد و تمام شايستگيهاي يك رهبر را داشته باشد؛ از مهاجرين باشد يا از انصار يا از هر گروه ديگري. اينها همه نشان ميدهد كه اولاً: اين بينش و نگرش چقدر سست وبي پايه است و ثانياً: انتخاب از مبدأ اسلامي سرچشمه نگرفته است. علاوه بر اين، طايفه اوس در بيعت با ابوبكر پيشدستي كردند تا خزرجيان اين فضيلت را نصيب نشوند. (طبري: تاريخ 2/446.ابن قتيبه: الامة والسياسه 1/9 )
بدين ترتيب پس از رحلت پيامبر(ص) امت دو فرقه شد و منشاء اختلاف هر دو فرقه، همان مسألة خلافت و رهبري امت بود.
فرهنگ عقايد و مذاهب اسلامي ج 5
آية الله جعفر سبحاني
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.